Bon dia!

“Stel nooit uit tot morgen als je tot overmorgen kan uitstellen!” Zo luidt een Antilliaanse spreuk die ik al aardig in de praktijk heb gebracht.. Vandaar ook mijn wat trage updates over mijn reis.. ;)

Ik ben inmiddels alweer een behoorlijke periode verder..
Zo heb ik afgelopen tijd mogen meewerken in een programma voor broertjes en zusjes van de therapie kinderen. Erg goed dat dit er is omdat een gehandicapt broertje of zusje echt grote impact kan hebben op een kind! Deze kinderen schamen zich soms of kunnen niet goed begrijpen waarom hun broertje of zusje zo is.. Ook plaatsen veel kinderen zichzelf op de achtergrond omdat alle aandacht naar het gehandicapte kind gaat. Interessant voor mij om daar iets mee te doen.. Zo hebben we een aantal spelletjes ontwikkeld waardoor kinderen op een spelende manier over hun gezin kunnen praten. Dan kom je er achter dat er eigenlijk een hoop speelt binnen veel families.
Ik vind het jammer dat CDTC hier (tot nu toe) weinig mee doet. Naar mijn idee kan er nog veel meer ontwikkeld worden op het gebied van ondersteuning aan het hele gezin en relaties onderling..
Elke 2 weken schrijf ik een reflectie waarin je dit soort dingen kunt inbrengen. Of ze er ook echt iets mee gaan doen weet ik niet..
Wat dat betreft voel ik me hier soms wel echt “de intern”. Qua werk en verantwoordelijkheid is het echt een stap terug. Maar dit wist ik van te voren en evengoed leer ik een hoop!
Zo mag ik bij verschillende consulten voor ouders aanwezig zijn en kan ik allerlei workshops volgen.

Laatst was er een workshop over o.a. de cognitie van dolfijnen. In verschillende verhalen en filmpjes werd uitgelegd hoe slim ze eigenlijk zijn..
Het hebben van een zelfbewustzijn, wordt vaak gebruikt als een manier om intelligentie aan te tonen, bijvoorbeeld met een spiegeltest. Alleen mensen, bepaalde apen en dolfijnen slagen daar tot nu toe in: ze herkennen dat hun spiegelbeeld geen soortgenoot is, maar een spiegeling van hunzelf.
Heel grappig om een dolfijn gekke bekken naar zichzelf te zien trekken voor een spiegel!

Een ander mooi verhaal wat de intelligentie goed aangeeft is dat er in Mississippi dolfijnen worden getraind om afval uit het water te halen zodra de trainer komt. Dit kunnen ze dan ruilen tegen een visje. Eén van die dolfijnen ging steeds meer afval brengen waardoor de trainers zichzelf begonnen af te vragen waar dit toch allemaal vandaan kwam! Ze zijn toen met haar mee gedoken en kwamen erachter dat ze papier dat in het water valt verstopt onder een steen op de bodem. Ze scheurt elke keer een stukje papier af om aan de trainers te geven, zodat ze meerdere keren beloond wordt met een visje.
Daarnaast heeft ze door dat een meeuw veel vissen oplevert als beloning, waardoor ze telkens 1 van haar belonings-vissen bewaart en die gebruikt als lokaas om nieuwe meeuwen mee te vangen, om nóg meer vissen te krijgen van de trainer. En dit heeft ze geleerd aan de andere dolfijnen, waardoor nu een hele groep dolfijnen deze truc uithaalt.
Haha ongelooflijk he!?

De afgelopen tijd zijn we steeds in de weekenden vrij geweest. Ideaal omdat we dan ook echt iets van het eiland kunnen zien.
Zo heb ik al een aantal hele mooie duiken gemaakt op verschillende plekken. Het stikt hier van de lionfish, hele mooie vissen maar giftig. Dit is echt een probleem aan het worden hier in de Caribische zee.. Ze komen hier eigenlijk niet voor maar door een aardbeving is er schijnbaar een keer een groot aquarium met deze vissen uitgebroken. Daarnaast vermoeden ze dat mensen die ze privé houden, vonden dat ze te groot werden en in de lokale zee hebben gekieperd. Het probleem is dat de vissen in deze zee geen vijanden hebben en zich dus ongestoord kunnen voortplanten. Ook kennen de andere vissen het gevaar voor hun stekels niet en zijn dus de pineut..
Er worden hier nu zelfs wedstrijden gehouden wie de meeste lionfish kan schieten. Ze schieten met een soort harpoen onder water. Met een beetje geluk mag ik dit ook nog een keer proberen!

Jullie hebben misschien wel over het duikongeluk gehoord wat hier (eigenlijk naast CDTC) gebeurd is.. Verschrikkelijk, een 22 jarige Nederlands meisje dat is overleden. Samen met haar vriend (een duikinstructeur) zijn ze op de een of andere manier op 65 meter diepte terecht gekomen. De jongen is tot aan zijn nek verlamd geraakt door de decompressie ziekte. Ze zijn nog aan het onderzoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren. Dit was voor veel mensen hier echt schrikken omdat het stel bekenden waren van een aantal collega's. Dit zette mij wel aan het denken over duiken in het algemeen en het feit dat het dus echt serieus mis kan gaan. Nu begreep ik wel dat dit meisje een onervaren duiker was en eigenlijk niet bevoegd was om zo diep te gaan. Je moet gewoon echt weten waar je mee bezig bent en het is goed om daar opnieuw even bij stil te staan!

Een aantal weken geleden zijn we door mensen uit Jamaica uitgenodigd om mee naar de kerk te gaan! We wisten dat het een beetje gospelachtig zou worden dus uit nieuwsgierigheid gingen we mee. We waren helaas totaal underdressed met onze teenslippers maar niemand leek het erg te vinden gelukkig! Er stond een band te spelen en iedereen was aan het zingen en dansen.. “Haaaalleluja” “God is great!” “We love you Jezus!”
Bijzonder om te zien hoe deze mensen met het geloof omgaan.. ze gaan helemaal op in de liedjes en lijken soms echt in een soort trance. Mensen kijken constant omhoog, gooien hun armen in de lucht.. sommige beginnen zelfs te huilen..
Ik heb redelijk met open mond staan kijken wat er zoal om me heen gebeurde. Blijft indrukwekkend wat het geloof met mensen kan doen!

Andere dingen die we nog gezien hebben is bijvoorbeeld het eiland klein Curaçao. Hier zijn we in een catamaran naar toe gezeild. Helaas verliep de heenweg anders dan gepland omdat de halve bemanning aan boord kotsend over de reling hing.. Mijn zeeziekte is dus behoorlijk op de proef gesteld! Ja, ik had het zwaar toen iemand grappig begon te vertellen wat voor heerlijk mossel-vis ontbijtje hij naar binnen had gewerkt.. Ik heb mezelf gelukkig goed kunnen houden en de bestemming was een aangename beloning! Er zijn veel zee schildpadden rondom klein Curaçao wat voor snorkelen natuurlijk heel gaaf is!

Verder hebben o.a. nog de grotten van Hato gezien. Mooie grotten die vroeger werden gebruikt als schuilplaats door de slaven. Curaçao is vroeger trouwens echt het centrale punt geweest voor slavenhandel. Deze geschiedenis is op veel plekken nog terug te zien op het eiland.

En!! Last but not least!
Ik heb met de dolfijn Papito gezwommen. Whoaaa dat was gaaf!
Het unieke was dat ik helemaal alleen met hem mocht zwemmen! Normaal gesproken zwem je als toerist met nog 6 andere mensen en betaal je jezelf blauw!
Haha lucky me!
Ik heb met hem mee kunnen zwemmen onder water en je merkt echt dat hij je van alles wil laten zien. Helaas moest ik iedere keer weer naar boven om adem te happen maar gelukkig bleef hij geduldig om me wachten.
Hij trok me helemaal mee naar de andere kant van het water. De trainer gaf aan dat dit betekend dat hij je vertrouwd en zijn “wereldje” wil laten zien.
Het was echt een super ervaring! Wat een mooie beesten! Tja, de dolfijnen gekte is echt aan het toenemen bij mij.. Ik geloof dat ik maar een zwembad op dat dakterras in Amsterdam moet laten bouwen want ik wil er een mee naar huis!

Verder volgend weekend het beklimmen van de Christophel Mountain! (Alvast een voorproefje op de Andes in Peru dacht ik zo! ;) )
Geloof dat de berg iets van 375 meter is. We gaan daar de avond van te voren buiten overnachten in hangmatten en vroeg op voor de sunrise.

Ik hou jullie op de hoogte! Maar je weet inmiddels hoe het hier gesteld is.. En die “take it easy mood” is er nog niet bij me uit te slaan.. ;)