Dol fijne tijden in Curaçao!
Door: Joanne
Blijf op de hoogte en volg Joanne
16 April 2012 | Nederland, Amsterdam
Wat is het heerlijk hier! Ik begin elke dag om 07:00u met werken (dacht dat ik geen ochtend persoon was..) maar het maakt me niet eens uit! De zon is al volop aanwezig en op het water bezig zijn maakt alle vroege uurtjes goed!
Ik werd redelijk gestrest door alle verhalen die ik van te voren te horen kreeg van andere interns binnen het dolfijn therapie centrum.. hard werken, rot klusjes, weinig waardering etc.
Ik stapte dus (helaas) redelijk bevooroordeeld mijn eerste werkdag in.. Maar echt, het valt me alles mee! Natuurlijk is het hard werken en ja, er zitten rot klusjes tussen..
Maar Hallo!
Kijk even waar ik nu toch beland ben!
Ik krijg elke dag een knuffel van een dolfijn – leer de meest bijzondere kinderen en hun families kennen – heb elke dag zon – woon op een boot! – waar bovendien elke dag zeeleeuwen omheen zwemmen – kan gewoon een frikandel speciaal bestellen! – dans salsa terwijl ik eigenlijk helemaal niet kan dansen! – en ik betaal met guldens..!
Dus nee, je hoort mij niet klagen!
Ik vind het erg bijzonder om te mogen meewerken aan de therapie die met behulp van de dolfijn aan kinderen gegeven wordt. Bij dolfijnen denk ik niet langer meer aan foute regenboog plaatjes..
Het zijn daadwerkelijk echt bijzondere dieren. Ze zijn ontzettend nieuwsgierig en eigenlijk net kleine kinderen! Zo duwen ze elkaar stiekem onder water en kunnen ze de trainer behoorlijk uit proberen.
Er zijn 4 therapie dolfijnen die allemaal hun eigen karakter hebben. Zo is er eentje erg klunzig, zwemt wel eens tegen een rots aan en heeft ook daadwerkelijk een wondje op z'n neus! (Lijkt wat op mij dus!) De andere is weer heel zorgzaam en houdt tijdens de therapie constant de andere dolfijnen in de gaten.
Het is goed om te zien dat de dolfijntrainers echt met hun hart werken, ze gaan heel leuk met de dolfijnen om en worden goed verzorgd. Interessant ook om vanuit de trainers verschillende verhalen over ze te horen. Zo is er net een dolfijn bevallen van een kleintje.. de eerste maand schijnen ze maar 50% kans op overleven te hebben en in het wild is dit zelfs nog kleiner..
De trainers hebben een erg belangrijke rol tijdens de therapie omdat zij de dolfijn kennen en goed kunnen inschatten wanneer de dolfijn zich niet op z'n gemak voelt of wanneer hij juist een beetje teveel op z'n gemak is.. Want ja, de verhalen kloppen, dolfijnen zijn behoorlijk seksueel actief. Het is voor hen als eten en drinken.. ( het is schijnbaar naast de mens de enige diersoort dat seksueel contact heeft voor plezier). Uiteraard wordt dit goed in de gaten gehouden door de trainers. Ik heb ook mee gemaakt dat de dolfijn zich niet op zijn gemak voelde bij een kind, op een bepaalde manier ging zwemmen.. Hier wordt dan meteen op gereageerd.
Ik loop met verschillende therapeuten mee en assisteer tijdens de therapie. Wat dit inhoud is nogal wisselend. Bij de ene therapeut maak ik alleen aantekeningen en bij de andere mag ik daad werkelijk bepaalde stukjes overnemen.
Het idee dat dolfijnentherapie een wonder zou zijn heb ik al een beetje los gelaten. Ik werk er natuurlijk net een weekje dus ik kan nog niet veel over de resultaten zeggen.. maar ik heb tot nu toe maar kleine ontwikkelingen gezien. Ontwikkelingen die vaak voor het kind en ouders al heel groot zijn overigens. Zo mag het kind als beloning tussen twee foto's kiezen. Op deze foto's staan allerlei trucjes die de dolfijn kan doen. Een meisje dat maar een aantal vaste woorden kan uitspreken is nu in de eerste week al zo ver dat ze in losse letters “foto” kan uitspreken!
Verder is het gewoon echt tof om de meeste kinderen zo intens te zien lachen als ze met de dolfijn bezig zijn, vaak is dat al een doel op zich.
Toch maken dolfijnen niet bij iedereen een eerste goede indruk.. Er was vorige week een 21 jarige jongen met autisme die de dolfijn compleet heeft uitgescholden. “Hou je kop, idioot” “Ga naar huis!” Iedereen schrok wel even van zijn reactie maar de dolfijn bleef eigenlijk heel rustig! De 2e dag was ook absoluut niet makkelijk maar bij de 3e werd hij kalmer en lag op den duur zelfs zingend met de dolfijn in het water..
Ik ben zelf overigens nog niet in het water geweest. Interns mogen drie keer met een dolfijn zwemmen dus mijn tijd komt nog..! Yes yes!
Verder was ik gister een dagje vrij en heb ik met een aantal andere interns een auto gehuurd om Curaçao te verkennen. Het echte Antilliaanse leventje had ik nog niet meegekregen omdat ik op het terrein van CDTC verblijf. Maar echt, het is heerlijk hier! Overal zie je grote Antilliaanse families chillen op straat en de verschillende stranden. Iedereen leeft buiten en dat merk je. Overal maar dan ook overal hoor je salsa muziek uit de stereo komen. Bij verschillende feestjes waar ik geweest ben is het bijna vreemd om niet te dansen. Iedereen staat op de dansvloer, jong en oud! Heel leuk om te zien!
Het is voor mij echt even wennen dat ik eigenlijk gewoon in Nederland nummer 2 ben.. Omdat je toch in zo'n tropisch klimaat leeft verwacht je niet dat je even een broodje kroket kan bestellen of een portemonnee vol met dubbeltjes in je broekzak hebt zitten! Om het nog wat gekker te maken; ik heb een windmolen gezien! Nederlands praten is geen probleem en je wordt nog begrepen ook! De Antilliaanse mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam.
Het is gewoon genieten hier! :)
Ik werd redelijk gestrest door alle verhalen die ik van te voren te horen kreeg van andere interns binnen het dolfijn therapie centrum.. hard werken, rot klusjes, weinig waardering etc.
Ik stapte dus (helaas) redelijk bevooroordeeld mijn eerste werkdag in.. Maar echt, het valt me alles mee! Natuurlijk is het hard werken en ja, er zitten rot klusjes tussen..
Maar Hallo!
Kijk even waar ik nu toch beland ben!
Ik krijg elke dag een knuffel van een dolfijn – leer de meest bijzondere kinderen en hun families kennen – heb elke dag zon – woon op een boot! – waar bovendien elke dag zeeleeuwen omheen zwemmen – kan gewoon een frikandel speciaal bestellen! – dans salsa terwijl ik eigenlijk helemaal niet kan dansen! – en ik betaal met guldens..!
Dus nee, je hoort mij niet klagen!
Ik vind het erg bijzonder om te mogen meewerken aan de therapie die met behulp van de dolfijn aan kinderen gegeven wordt. Bij dolfijnen denk ik niet langer meer aan foute regenboog plaatjes..
Het zijn daadwerkelijk echt bijzondere dieren. Ze zijn ontzettend nieuwsgierig en eigenlijk net kleine kinderen! Zo duwen ze elkaar stiekem onder water en kunnen ze de trainer behoorlijk uit proberen.
Er zijn 4 therapie dolfijnen die allemaal hun eigen karakter hebben. Zo is er eentje erg klunzig, zwemt wel eens tegen een rots aan en heeft ook daadwerkelijk een wondje op z'n neus! (Lijkt wat op mij dus!) De andere is weer heel zorgzaam en houdt tijdens de therapie constant de andere dolfijnen in de gaten.
Het is goed om te zien dat de dolfijntrainers echt met hun hart werken, ze gaan heel leuk met de dolfijnen om en worden goed verzorgd. Interessant ook om vanuit de trainers verschillende verhalen over ze te horen. Zo is er net een dolfijn bevallen van een kleintje.. de eerste maand schijnen ze maar 50% kans op overleven te hebben en in het wild is dit zelfs nog kleiner..
De trainers hebben een erg belangrijke rol tijdens de therapie omdat zij de dolfijn kennen en goed kunnen inschatten wanneer de dolfijn zich niet op z'n gemak voelt of wanneer hij juist een beetje teveel op z'n gemak is.. Want ja, de verhalen kloppen, dolfijnen zijn behoorlijk seksueel actief. Het is voor hen als eten en drinken.. ( het is schijnbaar naast de mens de enige diersoort dat seksueel contact heeft voor plezier). Uiteraard wordt dit goed in de gaten gehouden door de trainers. Ik heb ook mee gemaakt dat de dolfijn zich niet op zijn gemak voelde bij een kind, op een bepaalde manier ging zwemmen.. Hier wordt dan meteen op gereageerd.
Ik loop met verschillende therapeuten mee en assisteer tijdens de therapie. Wat dit inhoud is nogal wisselend. Bij de ene therapeut maak ik alleen aantekeningen en bij de andere mag ik daad werkelijk bepaalde stukjes overnemen.
Het idee dat dolfijnentherapie een wonder zou zijn heb ik al een beetje los gelaten. Ik werk er natuurlijk net een weekje dus ik kan nog niet veel over de resultaten zeggen.. maar ik heb tot nu toe maar kleine ontwikkelingen gezien. Ontwikkelingen die vaak voor het kind en ouders al heel groot zijn overigens. Zo mag het kind als beloning tussen twee foto's kiezen. Op deze foto's staan allerlei trucjes die de dolfijn kan doen. Een meisje dat maar een aantal vaste woorden kan uitspreken is nu in de eerste week al zo ver dat ze in losse letters “foto” kan uitspreken!
Verder is het gewoon echt tof om de meeste kinderen zo intens te zien lachen als ze met de dolfijn bezig zijn, vaak is dat al een doel op zich.
Toch maken dolfijnen niet bij iedereen een eerste goede indruk.. Er was vorige week een 21 jarige jongen met autisme die de dolfijn compleet heeft uitgescholden. “Hou je kop, idioot” “Ga naar huis!” Iedereen schrok wel even van zijn reactie maar de dolfijn bleef eigenlijk heel rustig! De 2e dag was ook absoluut niet makkelijk maar bij de 3e werd hij kalmer en lag op den duur zelfs zingend met de dolfijn in het water..
Ik ben zelf overigens nog niet in het water geweest. Interns mogen drie keer met een dolfijn zwemmen dus mijn tijd komt nog..! Yes yes!
Verder was ik gister een dagje vrij en heb ik met een aantal andere interns een auto gehuurd om Curaçao te verkennen. Het echte Antilliaanse leventje had ik nog niet meegekregen omdat ik op het terrein van CDTC verblijf. Maar echt, het is heerlijk hier! Overal zie je grote Antilliaanse families chillen op straat en de verschillende stranden. Iedereen leeft buiten en dat merk je. Overal maar dan ook overal hoor je salsa muziek uit de stereo komen. Bij verschillende feestjes waar ik geweest ben is het bijna vreemd om niet te dansen. Iedereen staat op de dansvloer, jong en oud! Heel leuk om te zien!
Het is voor mij echt even wennen dat ik eigenlijk gewoon in Nederland nummer 2 ben.. Omdat je toch in zo'n tropisch klimaat leeft verwacht je niet dat je even een broodje kroket kan bestellen of een portemonnee vol met dubbeltjes in je broekzak hebt zitten! Om het nog wat gekker te maken; ik heb een windmolen gezien! Nederlands praten is geen probleem en je wordt nog begrepen ook! De Antilliaanse mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam.
Het is gewoon genieten hier! :)
-
16 April 2012 - 21:43
Willem:
Leuk te lezen dat het lekker gaat Jo!
groetjes van hier. -
17 April 2012 - 12:59
Tessa:
Leuk om te lezen!! Hihi, gelukkig heb ik je voor het een en ander kunnen waarschuwen ;) Veel plezier! xx -
17 April 2012 - 14:31
Angela:
Jo! Wat leuk om weer een reisverslag van je te lezen...zit je gewoon in Curaçao! Gaaf hoor dolfijnen therapie en dat jij weer je bijdrage kan leveren :) Kijk uit om je avonturen weer te lezen! Veel succes daar en geniet er van, maar dat doe je zo te lezen wel!! Liefs xx Ans -
17 April 2012 - 19:50
Bert:
Leuk verhaal Jo, veel plezier nog en geniet van de guldens! -
17 April 2012 - 21:30
RP:
Mooi verhaal Joanne! Goed om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! Ben benieuwd naar je eerste foto's, in het water tussen de dolfijnen :) -
18 April 2012 - 19:23
Liesbeth:
Ja hoor.....een hondje gespot op de foto, is dat je huisgenoot, of zomaar een gast? Doet me denken aan India!
Het gaat je goed, geniet ervan. -
19 April 2012 - 00:24
Eline Z:
Toch jammer dat Thijs gelijk had over die dolfijnen. Kijk uit naar je volgende verhaal mop! -
19 April 2012 - 09:02
Jacinta:
Wat een tof verhaal! Super hoe je je ervaring positief maakt. Klinkt erg bijzonder. x -
20 April 2012 - 18:25
10eke Pouwelse:
Wat bof ik dat ik nog in je mailbestand zit zodat ik weer je heerlijke verhalen kan lezen. Je manier van schrijven is zo leuk!
Hele fijne ervaringen gewenst, Joanne!!
groetjes 10eke (oud-collega de 10-de)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
